Wszystko pierwsze

Pierwsza noc spędzona w nowym domu. Dziwnie, bardzo mi dziwnie, mężowi też. Jak gdybyśmy byli tu tylko na chwilę, zupełnie jak wtedy, gdy przez kilka tygodni pilnowaliśmy domu mojej koleżanki. Oswajamy się z naszym gniazdkiem. Jedynie Maciek zaaklimatyzował się maksymalnie od samego początku i już w zeszłym tygodniu zaprosił swoją klasę na zwiedzenie nowego domu i urodziny w jednym (oczywiście bez wiedzy i zgody rodziców).
Bardzo wiele rzeczy jeszcze nam brakuje, przede wszystkim drzwi wewnętrznych, które miały być wstawione już dwa tygodnie temu. Dzięki ich brakowi można np.oglądać telewizję w salonie jedząc śniadanie w kuchni:

Nie ma co narzekać, dobrze jest. Jeszcze nie urządziliśmy żadnej parapetówki, a już dostaliśmy pierwsze prezenty na nowe mieszkanie od kochanej Dziurki, która wszystko tworzy swoimi zdolnymi łapkami (z wyjątkiem świeczników). Prezenty mają już swoje stałe miejsca: wiosenny "łańcuszek" pasuje mi przy oknie w kuchni, a świeczniki na parapecie w sypialni.

Owieczki natomiast pośpią sobie w ukryciu do następnej Wielkanocy. Mam teraz takie urocze szufladki,  w których trzymam drobne ozdoby i "przydasie", ale z lenistwa rzadko z nich korzystam. Niestety, nie jestem też tak uzdolniona jak Dziurka!